„DZIEŁO PRZYRODY A SZTUKA CZŁOWIEKA” - WYCIECZKA 22.11.2024
„...Kultura narodu mieszka w sercach i duszach jego ludzi.
Dziedzictwo kulturowe to ponadczasowy skarb,
który łączy się z korzeniami oraz tożsamością,
oferując okno na wspólną historię.. . „
Dnia 16 listopada 2024 r, 22 -osobowa grupa Słuchaczy Naszego UTW uczestniczyła pod przewodnictwem pilota i kierownictwem Kol. Jana Barona w ekskursji do Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach. To jeden z 28 elementów tożsamości kulturowej, które znalazły się wspisie Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO z dniem 9 lipca 2017 roku na 41 Sesji Komitetu Dziedzictwa w Krakowie . To też jeden z Pomników historii, który znajduje się na Europejskim Szlaku Przemysłowym i Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego... pod nazwą : „DZIEŁO PRZYRODY A SZTUKA CZŁOWIEKA”. 1000 -letnia historia miasta Tarnowskie Góry w różnych okresach pod panowaniem władców Czech, Austriaków, Prusów doprowadza do rozwoju okręgu. Otrzymały pieczęć z herbem – orle skrzydło. Symbole górnictwa: pyrlik i żelazko. PRAWA MIEJSKIE Z RĄK JERZEGO FRYDERYKA HOHENZOLLERNA w latach 80. XVIII w. Powstały też :huta i kopalnia , nazwane jego imieniem. Na początku XX wieku wyczerpały się zasoby rud i zakończył się wydobycie kruszcu. Inne wydarzenia można znaleźć w Wikipedii. Poznaliśmy bardzo ciekawą i i niezwykle oryginalną historię zabytkowej KOPALNI SREBRA: rud ołowiu, srebra i cynku oraz system gospodarowania wodami podziemnymi. Te podziemia położone są na terenach Tarnowskich Gór, częściowo Bytomia i gminy Zbrosławice.
Oglądnęliśmy również ekspedycję multimedialną, która mieści się na piętrze budynku. Przypomniała nam legendę o rolniku Rybce, który podczas orki radłem na polu, znalazł kawałek kruszcu. Wiele uczuć pozostawiły w naszych sercach skargi tarnogórskich Gwarków, których święto obchodzimy co roku we wrześniu. To piękna uroczystość.
Windą zjechaliśmy w dół Kopalni do podziemnych wyrobisk i korytarzy. System wyrobisk i, chodników, komór i szybów oraz sztolni odwadniających robił na nas silne wrażenie. Długość korytarzy liczy 150 km. Zdołaliśmy przejść tylko ich część turystyczną. Na jednym z nich pokłoniliśmy się św Barbarce- patronce górników. Płynęliśmy też dwoma łodziami z dłońmi na kolanach, aby łodzie nie obijały się o brzegi. Długość prze jazdu wynosiła 270 m a czas – ok 10 min. pomiędzy szybami Szczęść Boże i Żmija. ATRYBUTEM Kopalni est całość podziemnych struktur: wyrobiska, odwadniające sztolnie Czarnego Pstrąga – turystyczna, Fryderyk, Staszic,czy maszynowy szyb o głębokości 48 m. Poznając metody pracy gwarków poczuliśmy klimat dawnej pracy górniczej. Zainteresowanie panów wzbudziła maszyna parowa, która odpompowywała wodę.
W korytarzu z echem śpiewaliśmy piosenkę pt. Górnicze skarby pod ziemią. Nasz śpiew unosił się wraz z echem, które odbijało się od ściany oraz zewnętrzne hałdy koloru żółtego. Z wycieczki wyłania się piękny wniosek.: Poznając inne kultury , starajmy się je zrozumieć, kochać i szanować oraz zachować nasze wspólne światowe dziedzictwo. Te pomniki pomagają nam zapamiętać historię i zrozumieć jej tajemnice. Obejmuje również niematerialne elementy tożsamości kulturowej: budynki, pomniki, tradycje, języki, sztukę , muzykę i folklor.
Serdecznie dziękujemy organizatorom wycieczki., a szczególnie Panu Przewodniczącemu Zarządu PUTW.
Opracowała : JADWIGA GŁOGOWSKA
