„ ŻYWY POMNIK HISTORII W PIEKARACH ŚL.”
Jest coś, co krajobraz w naszym mieście zmienia.
Ni to wzgórze, pagórek. To usypana ziemia
wznosi się nad miastem górą i symbolem.
To KOPIEC WYZWOLENIA.
Spracowane i silne ręce piekarskiego ludu
targały ziemię i skały w miejsce, by dokonać cudu,
by okryć sławą, uwiecznić, trwać w wierze,
że piekarska ziemia wróciła do Macierzy.
Dziś porosłe trawą, uświęcone KRZYŻEM
u stóp swych wita zdrożonego brata,
potomka dziadków, którzy tu sypali
krople krwi i potu bez miary przelewali.
W niestrudzonym znoju, deszczu i spiekocie
każdą garść ziemi Pani Piekarskiej oddali z ochotą.
Nie odchodź Synu bez postanowienia,
że będziesz tu trwać wiecznie, że to twoja ziemia.
Sławić żywą historię i tradycję, krzewić dobre imię,
bronić jej, budować to, co życie zmienia,
by żyć na niej mogły
NOWE, PRZYSZŁE POKOLENIA.
Autor utworu J. Głogowska (1997)